Ο Αγαμέμνων

Πως θα αναγνωρίσετε τον  Αγαμέμνονα;

Ο ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ, είναι  ένας  σωματώδης τύπος έως ευτραφής με  συμπαγή σωματέτυπο, στρατιωτικής αγωγής. Συνήθως έχει και μια κοιλίτσα φουσκωτή.  Ακατέργαστος.  Μιλά με βροντερή φωνή, υπερβολικά πολύ, με  αλαζονική αυτοπεποίθηση πως όλα τα ξέρει και όλα τα μπορεί.  Έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του.Δυνατός, αυταρχικός, εγωιστής και εγωκεντρικός. Ποτέ δεν ακούει κάποιον, κακός συνομιλητής,  προπέτης. Ποτέ δεν αφήνει  τον άλλον να ολοκληρώσει την πρόταση του. Τον έχει διακόψει για να πει το δικό του και μονοπωλιακά  να ακουστεί.

Έχει ηγετικές ικανότητες, μπορεί να ξεκινήσει μια εκστρατεία, αλλά δεν μπορεί να κρατήσει το στράτευμα ενωμένο. Το διχάζει  γιατί δεν έχει μέτρο, διαλλακτικότητα, γενναιοδωρία  και σοφία.  Είναι έξυπνος,  θαρραλέος, εργατικός, ανταγωνιστικός αρκετές φορές, αναχρονιστικός τις περισσότερες, προσβλητικός με τον ΑΧΙΛΛΕΑ και  με  αξιόλογους ανθρώπους που μπορεί να βρίσκονται κοντά του.  Είναι απίθανο να μην έχει διορίσει τον εαυτό του πρόεδρο ενός συλλόγου, σωματείου  και να μη βγάζει κακόγουστες  φωτογραφίες των ομιλιών του.  Οπωσδήποτε είναι πατριώτης ίσως και σε υπερβολικό βαθμό με πολλές κορώνες  και αρκετά ιδιοτελής με τα λεφτά και τον χρυσό. Κακές σχέσεις με την γυναίκα του. Θεωρεί το  γυναικείο φύλο κατάλληλο για τον ρόλο της παλλακίδος, Κασσάνδρας ή Χρυσηίδος.

Ο  «Αγαμέμνων» είναι πάντα μια  ΕΜΜΟΝΗ και μια υπερβολή ενέργειας που καταναλώνεται  με λάθος τρόπο σε λάθος στιγμή.

Είναι ένας ΛΕΩΝ, αλλά με το ζώο άγριο κυκλοφορεί χωρίς την Λεοντή στην Πύλη των Λεόντων

και την Ελλάδα των Μυθικών Όντων.

Αστραία

15 02 2016

Αγαμέμνων

Ποιος είναι ο αρχηγός του εκστρατευτικού  σώματος των Ελλήνων Αχαιών;

Αγαμέμνων
….εμμένοντας σε μια θέση και εμμονή
με αλαζονεία πολύ

Το Α κεφαλαίο συμπέρασμα από την πρώτη μυθιστορηματική επική παραβολή είναι πως οι Έλληνες ,όντας ισχυρές προσωπικότητες , συνήθως φιλονικούν και οι έχθρες, οι διαμάχες και οι έριδες, εμφύλιοι σπαραγμοί έχουν ταλαιπωρήσει το στρατόπεδο των Αχαιών και συνεχίζουν να το ταλαιπωρούν και να είναι ο ανασταλτικός παράγων της επίτευξης του αντικειμενικού στόχου μιας εκστρατείας ή ενός σχεδίου.
Η Αχίλλειος πτέρνα των Ελλήνων προς χαιρεκακία των εχθρών τους, όπως αγορεύει ο Σοφός Νέστωρ στον παρεμβατικό λόγο του.
Ο Αγαμέμνων, με μεγάλα ελαττώματα και προτερήματα , με σκήπτρο εκ του Διός, εμμένει στις θέσεις του σε κατάχρηση εξουσίας και ο ημίθεος οξύθυμος Αχιλλέας χάνει την αυτοκυριαρχία του και συμπεριφέρεται σαν πληγωμένο παιδί.
Η πρωταρχική αιτία των εσωτερικών συγκρούσεων, είναι το πλεόνασμα της ενέργειας των Ελλήνων που αντί να το διοχετεύουν δημιουργικά,
το εκτονώνουν σε ενδομάχες και εσωτερικές διαμάχες προς αλλήλους.
Σε δευτερογενές επίπεδο είναι η αδικία και η έλλειψη τιμής, η προσβολή που γίνεται από την επικρατούσα κάθε φορά αγαμεμνονική κυβέρνηση στους ήρωες που υπερασπίστηκαν πολέμησαν και πολεμούν ακόμη για την πατρίδα θυσιάζοντας τα πάντα σε αυτό τον αγώνα ακόμη και την ζωή τους.
Η αφαίρεση της “πλούσιας κόρης ” που βρίθει από την δόξα και κατάθεση τους την ηρωική.
Αρπάζουν όχι μόνο τον χρυσό αλλά και την τιμή από τους ημίθεους ήρωες και αγωνιστές και την ομορφομάγουλη κόρη Βρισηίδα. Όταν απαιτούνται θυσίες α π ’όλους,δεν ακολουθούν το παράδειγμα του Καποδίστρια που δεν δέχτηκε να παίρνει μισθό και χρήματα και χρυσό από το νεοσύστατο Ελληνικό κράτος αλλά, εμμένουν και επιμένουν σε επιδείξεις ιδιωτικής περιουσίας και εύκολου πλουτισμού.
Ο Αλέξανδρος δεν κρατούσε τίποτα για τον εαυτό του εκτός από την Ιλιάδα που είχε στο προσκεφάλι του και όλο τον χρυσό τον μοίραζε στους στρατιώτες και συμπολεμιστές τους, ακόμη και τα γλυκά και τα εδέσματα της βασίλισσας της Καρίας τα επέστρεψε πίσω για να μην συνηθίσει στην καλοπέραση και την μαλθακότητα.
Τι θα έκανε ο Οδυσσέας αν ήταν στην θέση του Αγαμέμνονα και του Αχιλλέα;
Μπορούμε να αναλογιστούμε τροποιώντας το σενάριο της Α Ιλιάδος.
Οπωσδήποτε θα χειριζόταν διαφορετικά το πρόβλημα και το θέμα.
Ο Οδυσσέας δεν είναι όσο εγωιστής, όσο ο κοσμήτωρ Αγαμέμνων και δεν διακατέχεται από εμμονές επίδειξης εξουσίας, δεν είναι τόσο ημίθεος όσο ο Αχιλλέας και δεν επιτίθεται αλόγιστα πριν διερευνήσει και χαρτογραφήσει μια κατάσταση. Πριν σιγουρευτεί για το αποτέλεσμα.
Στο πλαίσιο της οδυσσειακής τακτικής ,σαν “Αγαμέμνων” με ηγετικές ικανότητες ελιγμού., θα άκουγε τον ιερέα προσεχτικά επιδιώκοντας την φιλία του και την συμμαχία του προτείνοντας με το εύστροφο μυαλό του ένα καλό γάμο για την κόρη του, δελεαστικό για να μην φύγει από τους Έλληνες ο χρυσός που ίσως τελικά δεχόταν ο Χρύσης ως καλή λύση.
Σαν “Αχιλλέας “δεν θα αντιδρούσε με βρισιές και αιματοχυσίες και δεν θα αποσυρόταν εκδικούμενος όλους τους Έλληνες για την απερισκεψία του ηγεμονικού Αγαμέμνονα μειώνοντας το κύρος του μπροστά σε όλο το στράτευμα.
Μια κατ΄ ιδίαν συνάντηση θα ήταν πιο αποτελεσματική για την εξεύρηση λύσης του προβλήματος αφήνοντας τον να βγάνει μπροστά αλώβητος, ως αρχηγός ,
και διοχετεύοντας την δύναμη του υποστηρικτικά, γιατί η μαεστρία της οδυσσειακή σκέψης σε κάθε πρόβλημα είναι η έλλειψη εγωκεντρισμού, εμμονής και ο πολυμήχανος πολύστροφος ελιγμός.

Ο ποιμένας των λαών, κοσμήτωρ, βουληφόρος, σκηπτροφόρος του Διός
δεν πρέπει να είναι αλλά και να φαίνεται δίκαιος και σοφός.

Σας ασπάζομαι Αστραία